حقوق صاحبان سهام در حسابداری چیست
حقوق صاحبان سهام در حسابداری چیست

حقوق صاحبان سهام در حسابداری چیست ، حقوق صاحبان سهام به عنوان مالکیت مالک از دارایی های شرکت تعریف می شود. به عبارت دیگر، پس از انحلال شرکت بعد از اینکه تمام بدهی ها پرداخت می شود، باقی مانده دارایی ها برای سهام داران میباشد.

به همین دلیل است که حقوق صاحبان سهام اغلب به عنوان دارایی خالص منهای بدهی شناخته می شود. حقوق صاحبان سهام یا می تواند توسط سرمایه گذاری سهامداران افزایش یابد و یا با انجام فعالیت های سود آور شرکت. هنگامی که یک مالک سرمایه خود را در یک شرکت برای تامین مالی بیشتر افزایش می دهد حقوق صاحبان سهام افزایش می یابد. در ضمن در صورتی که یک شرکت سود سالیانه حاصل از فروش محصول یا خدمت خود را بین سهامداران توزیع نکند و نزد خود نگه دارد حقوق صاحبان سهام افزایش می یابد.

سرمایه قانونی


آن قسمت از حقوق صاحبان سهام است که به وسیله سهامداران یا صاحبان اصلی شرکت پرداخت شده یا خریداری گردیده یا از محل سودهای به دست آمده از فعالیت های قبلی شرکت به صورت سود سهمی به مالکیت سهامداران درآمده است. سود سهمی به سودی اطلاق می شود که در پایان سال مالی و بعد از مشخص شدن سود و زیان دوره مالی، بنا بر دلایل مختلف از جمله حفظ نقدینگی در شرکت جهت انجام عملیات مالی، به جای اینکه به صورت نقدی به سهامداران پرداخت گردد، به صورت سهم به آن ها واگذار می شود و در واقع سرمایه آن از محل سود به دست آمده افزایش می یابد. به این نوع سود، سود سهمی گفته می شود.

سهام عادی و سهام ممتاز


سهام عادی : سهامی است که سهامداران عادی شرکت مالک آن هستند و پایان هر سال و پس از مشخص شدن سود و زیان و سود هر سهم و پرداخت سود سهام ممتاز، دارندگان آن سود هر سهم خود را دریافت نموده و در کلیه مجامع قانونی هر سهم دارای یک رای می باشد.
سهام ممتاز:سهامی است که جهت تامین مالی توسط شرکت منتشر می شود و این امتیاز را دارد که میزان سود آن مشخص ومعین است و سود این نوع سهام قبل از سهام عادی پرداخت می شود. دارندگان سهام ممتاز از حق رای در مجمع برخوردارنیستند.

نتیجه گیری:


حقوق صاحبان سهام به عنوان مالکیت مالک از دارایی های شرکت تعریف می شود. به عبارت دیگر، پس از انحلال شرکت بعد از اینکه تمام بدهی ها پرداخت می شود، باقی مانده دارایی ها برای سهام داران میباشد. به همین دلیل است که حقوق صاحبان سهام اغلب به عنوان دارایی خالص منهای بدهی شناخته می شود.