دارایی نامشهود ، این دارایی ها طبیعت فیزیکی نداشته و در مخالفت با دارایی های فیزیکی و ملموس سازمان مانند وسایل نقلیه، تجهیزات، املاک و غیره وجود دارند.
در ضمن اقلامی مانند سهام و اوراق قرضه نیز جز دارایی های ملموس به شمار می روند. از جمله دارایی های نامشهود می توان به اختراعات، حق نسخه برداری، به رسمیت شناختن نام تجاری و مالکیت معنوی جز دارایی های نامشهود به شمار می روند.
درباره دارایی های نامشهود
دارایی های نامشهود را می توان به نامحدود و یا قطعی دسته بندی کرد. در ضمن یکی دیگر از دارایی های نامشهود سازمان نام تجاری آن می باشد. نام تجاری جز دارایی های نامشهود نامحدود به شمار می رود چرا که تا زمانی که عملیات سازمان ادامه دارد، نام تجاری شرکت نیز برقرار می باشد. از دارایی های نامشهود قطعی یک توافق قاونی است که تحت ثبت اختراع شرکت دیگری عمل کند، بدون اینکه توافق نامه را تمدید کند. از آنجایی که این قرارداد دارای یک عمر محدود است جز دارایی های قطعی بسته بندی می شوند.
ارزش گذاری دارایی های نامشهود
دارایی های نامشهود در سازمان ممکن است ایجاد شوند و یا توسط سازمان کسب شوند. به عنوان مثال یک سازمان ممکن است یک ثبت اختراع ایجاد کند و یا کسب و کاری دیگر دارایی های غیر مستقیم خریداری کند. دارایی های نامشهود در یک ترازنامه نمایش داده نمی شوند و به عنوان یک ارزش حسابداری ثبت نمی شوند. به همین دلیل ممکن است قیمت فروش یک شرکت بالاتر از ارزش دفتر دارایی موجود در ترازنامه باشد. سازمان خرید حق بیمه را نیز به عنوان دارایی نامشهود در صورتحساب خود ثبت می نماید.
نتیجه پایانی
چنانچه دارای های نامشهود توسط سازمان به دست آورده شوند، فقط بر روی ترازنامه نمایش داده می شوند. دارایی های نامشهود برای موفقیت و یا شکست دراز مدت یک سازمان بسیار حیاتی می باشند.